Como foi esa semana? Estiveches a repasar os teus rexistros e tempos nas estradas nas que rodas habitualmente? Pois ben, hoxe imos seguir avanzando con esta idea que che propuxen para que poidas cuantificar as túas cargas externamente empregando ferramentas gratuítas e de xeito divertido.
Ímolo facer continuando co exemplo que che propoñía a pasada semana, seguro que xa tes pensado nese repeito que tes subido algunha vez realmente rápido en arredor de 60''… e seguro que xa pensaches tamén noutro tipo de esforzos nos que poidas aplicar este mesmo sistema. Así foi como INDIVIDUALIZAMOS a carga de adestramento no pasado fascículo e agora toca ver como temos que aplicar o PRINCIPIO DE PROGRESIVIDADE para ir aplicando unha sobrecarga correcta que che permita asimilar os adestramentos para obter as adaptacións fisiolóxicas que buscas e non acumular unha fatiga excesiva, así é como vas colleitar resultados.
Ben, faleiche dun esforzo máximo de arredor de 60'' que teñas rexistrado en Strava ou algunha outra plataforma porque con esforzos máximos repetidos dunha duración semellante acadamos adaptacións moi específicas relacionadas co traballo a máximo réxime do teu “motor V-tec”, ou o que ven sendo o mesmo: a vía glicolítica non oxidativa.
Esta PROGRESIVIDADE ímola aplicar literalmente e ímolo facer sobre tres parámetros como son a intensidade, a duración e a recuperación. O primeiro a ter en conta é de non pecar en exceso, quero dicir: vas ter que ser capaz de aplicar unha sobrecarga (adestrar máis e máis duro que a semana anterior) durante 4, 6, 8… as semanas que decidas, así que vas ter que ser realista no plantexamento. A modo de exemplo: unha vez subiches ese repeito en 60'' así que podes comezar por subilo catro veces consecutivas en 90'' e deixando unha recuperación de 5' entre cada unha delas. Esta sería unha proposta de primeira sesión sobre a cal aplicaremos sucesivamente este PRINCIPIO DE PROGRESIVIDADE. Como che dixen máis arriba podemos aplicalo sobre:
A intensidade: na vindeira semana tratamos de facelo as catro veces en 80'', despois en 70'', 60'', 55''.
Sobre a duración aquí poderías ir, por exemplo, ir engadindo repeticións. Se na primeira sesión completaches 4 subidas, logo podes facer 6, 8, 10.
E atendendo ás recuperacións propoñiamos recuperar a moi baixo ritmo 5'. Isto podemos ilo rebaixando a 3', 2', 90''.
Estes modos de aplicar a sobrecarga son alternativos, se aplicamos un aumento da intensidade non convén diminuír ó mesmo tempo a recuperación xa que podemos apertar en exceso a chave e un parafuso partido vaille custar moito quitalo ós teus “mecánicos”.
Vale, isto en cada sesión, logo teríamos outro parámetro que sería a densidade, que aplica ó número de sesións semanais nas que vas adestrar deste xeito pero é algo ó que non che podo dar unha resposta aquí xa que dependería de moitas circunstancias individuais dende as horas semanais das que dispós ata da túa propia capacidade de asimilación. Unha idea a aplicar aquí é o principio de pareto: o 80% dos adestramentos deben ser suaves e o outro 20% intensos… vamos, o que nos ven contando o amigo Stephen Seiller.
Continuamos no vindeiro fascículo con PRINCIPIO DE ESPECIFICIDADE.
Lémonos aquí e saudámonos na estrada!
Podes contactarme en:
bts.rendementosaudable@gmail.com
Podes unirte a:
.jpg) |
| Imaxe: 3png.com |
.jpg&description=A NAVALLA DE BOTIS. Fascículo 32, cuantificación da carga sen potenciómetro IV){kind=link}
0 Comentarios
Gracias por su comentario